نقد و بررسی فیلم آناتومی سقوط به کارگردانی جاستین تریه در سینما تک برج آزادی با حضور شاهپور عظیمی«منتقد و مترجم سینما»، پریسا ساسانی« مجری و روزنامه نکار» و جمعی از بینندگان فیلم برگزار شد.

عظیمی در شروع مقدمه در شروع جلسه نقد و بررسی اظهار داشتند که هرگز فیلم های روز دنیا را تماشا نمی کنند و نسبت به این موضوع بسیار بدبین هستند اما فیلم آناتومی سقوط را به صورت اتفاقی دیده اند. در ادامه اظهاراتشان اشاره داشتند که نسبت به که نسبت به جشنواره کن و سایر جشنواره های دنیا بدبین هستند چرا که سرتا سر تبلیغات هستند و بطور انتخابی یک فیلم را بولد کرده و جامعه مخاطبین را برای دیدن همان فیلم مدنظر ترغیب می نمایند.

ایشان اذعان داشتند که در کمال تعجب با فیلم بسیار خوبی مواجه شده اند اما متاسفانه برای جایزه اسکار معرفی نشده است.
آقای عظیمی بیان داشت که سینمای اروپا و به تعبیری سینمای فرانسه از سینمای هالیوود شکست خورد. سینمای هالیوود دنیا را قبضه کرد و سینمای فرانسه برای عقب نماندن از آن به خشونت و به جنسیت پناه آورد.
عنصر اساسی در سینمای هالیوود که تماشاگر را حفظ می کند اینست که تماشاگر حرف اول را می زند اما در سینمای فرانسه کارگردان حرف اول را می زند و به اصطلاح کارگردان سالاری وجود دارد. اما این فیلم در واقع سنت شکنی کرده و دارای چند عنصر جالب و قابل بحث است. اول اینکه بازیگرها سرشناس نیستند و فضای فیلم فضای سردیست. سرمای بیرون در فضای حاکم بر خانواده نیز حاکم است و گرمایی بین اعضای آن وجود ندارد.
در ادامه صحبت ها، ایشان بیان داشتند که در مورد یکی از صحنه های فیلم (صحنه ای که پسر بچه از مادر خانواده دفاع می کند و علی رغم نابینا بودن مستندات و سخنانی رو پر زبان می آورد که موجب تبرئه مادر می شود) گره ذهنی دارند و به طرز شگفت انگیزی در پایان جلسه و پس از بحث و گفتمان بین بییندگان فیلم و استاد عظیمی این گره ذهنی بازشد. ایشان از بازی درخشان بازیگر نقش زن در این فیلم تقدیر به عمل آورد و اشاره داشت که آقای امانوئل مکرون وزیر فرهنگ فرانسه را به دلیل نفرستادن این فیلم به اسکار برکنار داشت و این قدرت یک فیلم سینمایی را می رساند که می تواند یک وزیر را جابجا کند.

فیلمنامه این فیلم کاملا روایی است و هیچ صحنه اضافی ندارد و مهم ترین حسن این فیلم پرهیز از پراکنده گویی و تمرکز بر آن چیزیست که تماشاگر می خواهد، درست برخلاف آنچه که بطور معمول در سینمای فرانسه اتفاق می افتد و دقیقا به همین دلیل این فیلم در دنیا مورد توجه قرار گرفت.
در واقع برگ برنده این فیلم «قصه گویی روایی» آن است. از نظر ایشان دیده نشدن کارگردانی در واقع اوج هنر کارگردانی فیلم است درست مانند آنچه که در مورد سینمای کلاسیک جهان میبینیم. همچنین در مورد موفقیت یا عدم موفقیت فیلم اظهار داشت زمانی یک فیلم موفق است که باور پذیر باشد و این فیلم موفق به ایجاد باور در بیننده شده است.
از نظر ایشان فیلم تماما سابجکتیو (Subjective) می باشد در حالیکه در ابتدا آبجکتیو بودن فیلم به بیننده القا می شود و عینی گرایانه و واقع بینانه است.
در مجموع سینمای فرانسه یک سینمای بسیار سابجکتیو و ذهنی گرا است.

در پایان استاد عظیمی اظهار داشت که ایشان در جلسات نقد و بررسی نه برای آموزش و یاد دادن بلکه برای تبادل نظر و یادگیری شرکت می کنند و این جلسه نقد و بررسی را یکی از بهترین و مفیدترین جلسات نقد فیلم دانستند.